Mijn grootste passie? De brandweer

Toen ik 7 jaar was, stond plots het bedrijf tegenover ons in brand. Uiteraard kwam de brandweer erbij en mijn vader kende een paar van de brandweermannen. Vanaf toen ben ik gebeten door het brandweerbeestje.

Toen ik 12 jaar werd, kon ik mij niet snel genoeg aansluiten bij de jeugdbrandweer. Daar leerde ik op een speelse manier het materiaal en de technieken kennen aan de hand van oefeningen en een jaarlijks kamp. Van zodra ik kon, ben ik dan vrijwilliger geworden.

Als je start, staat je meter of peter voor je klaar om je wegwijs te maken en te helpen. Maar eigenlijk is iedereen bereid te helpen en kan je altijd bij iedereen terecht. Vanaf de eerste dag betrekken ze je meteen in een wereld van voldoening en afwisseling. Ik weet nooit wat er gaat gebeuren en wanneer, maar die variatie vind ik net het leukst. Samen oefenen, mensen helpen, maar ook gewoon eens babbelen of zelfs elkaar beetnemen.

Ik doe het heel graag, samenwerken met mensen die ik vanbinnen en vanbuiten ken. De brandweer is mijn grootste passie en ik ben blij dat ik het als vrijwilliger sinds kort kan combineren met mijn job als beroepsbrandweerman in een andere hulpverleningszone.