Van vonk naar vlam

Ik ben lid van brandweerpost Koksijde. De vonk om brandweervrijwilliger te worden, kwam vanuit mijn vriendenkring. Ze vroegen me waarom ik die stap nog niet had gezet. Na een korte brainstormsessie met mezelf – adrenaline, mensen en dieren helpen, een nieuwe uitdaging, veel variatie, nieuwe mensen leren kennen – was mijn antwoord simpel: “geen idee eigenlijk”. Een infosessie later was de initiële vonk geëvolueerd naar een aanzienlijke vlam en besloot ik te starten aan de opleiding.

Het aanwervingstraject was voor mij het minst aantrekkelijke gedeelte. Voordat ik een voet kon zetten in de brandweerschool, moest ik slagen voor fysieke, cognitieve en handvaardigheidstests. Vooral de handvaardigheidstest was uitdagend, maar dankzij geplande oefenmomenten slaagde ik erin alle tests tot een goed einde te brengen en het FGA-attest te behalen.

De opleiding tot brandweervrijwilliger is minstens even interessant als veelzijdig. Je wordt zo goed mogelijk voorbereid op een brede waaier aan mogelijke interventies. Omgaan met gevaarlijke stoffen, levensreddende handelingen, omgaan met instortingsgevaar – het passeert allemaal de revue. Maar het hoogtepunt voor velen, mezelf inclusief, zijn toch wel de warme praktijkdagen in de container. Kicken! Bovendien hadden we een zeer hechte groep. Traditiegetrouw werd er na een pittige dag opleiding een pint gedronken. Een tweede was nooit uitgesloten. Tijdens deze opleiding groeide mijn eerder vermelde ‘aanzienlijke vlam’ uit tot een volontwikkelde brand. Flinke pompier die deze motivatie nog geblust krijgt!

Het leven als brandweervrijwilliger is uiteraard wel even een aanpassing. Een oproep komt namelijk niet even in je agenda neuzen om te kijken of hij wel op een gepast moment komt. De bieper gaat af en ik sta binnen vijf minuten in de kazerne, dat is de deal. Eens je eraan gewend bent, wordt het al snel ‘part of the charm’. Zit ik binnen vijf minuten rustig tv te kijken of klaar in de autopomp naar een volgende uitruk? We zien wel. Als teamwork ergens van cruciaal belang is, dan is het wel in dit vak. We kennen elkaars sterktes en zwaktes, de jonge garde leert van de ervaren rotten (en soms omgekeerd) en zo creëren we een zo sterk mogelijk geheel. Aan dat groepsgevoel wordt constant gewerkt. Na een oefening wordt er in de bar altijd nog wat bijgekletst en ook buiten het brandweerleven wordt er vaak afgesproken.

Momenteel werk ik vooral aan mijn ambitie om aan de slag te kunnen gaan als beroepsbrandweer. Wat opleidingen betreft, staat de brevetopleiding korporaal bovenaan mijn lijst. Daarnaast is het vooral een kwestie van zoveel mogelijk ervaring op te doen en te profiteren van de kennis en ervaring die in onze post aanwezig is.

Aan iedereen die overweegt om bij de brandweer te gaan, wil ik zeggen: niet te lang twijfelen. Het traject lijkt behoorlijk lang aan de start, maar je bent een stuk sneller aan de finish dan je denkt. Je gaat het zelfs missen. De opleiding is zeer interessant, je ervaart een nieuw soort kameraadschap en komt in een uitdagend nieuw avontuur terecht.